назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова фініфць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
фіні́фць мн. фіні́фці |
Родны каго? чаго? |
фіні́фці мн. фіні́фцяў, фіні́фцей |
Давальны каму? чаму? |
фіні́фці мн. фіні́фцям |
Вінавальны каго? што? |
фіні́фць мн. фіні́фці |
Творны кім? чым? |
фіні́фцю мн. фіні́фцямі |
Месны у кім? у чым? |
фіні́фці мн. фіні́фцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
ні дома, ні замужам — пра няпэўнае становішча каго-н.
Прачнулася раніцай і думаю: «А ці не паехаць мне ў Францыю». І не паехала!
finifć — беларуская лацінка
Слова фініфць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік фініфць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове фініш + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› фіні́тны (7)
(8) про́жаўць ‹
› фініты́зм (8)
(5) бо́ўць ‹
› фіні́фцевы (9)
(5) жо́ўць ‹
› фі́ніш (5)
(4) бы́ць ‹
› фінішава́нне (11)
(6) дабы́ць ‹
› фінішава́ць (10)
(8) недабы́ць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.