ў
і
фо́ртачны — прыметнік фо́рткавы — прыметнік
канцэпт

фортка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова фортка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
фо́ртка

мн.  фо́рткі
Родны
каго? чаго?
фо́рткі

мн.  фо́ртак
Давальны
каму? чаму?
фо́ртцы

мн.  фо́рткам
Вінавальны
каго? што?
фо́ртку

мн.  фо́рткі
Творны
кім? чым?
фо́рткай, фо́рткаю

мн.  фо́рткамі
Месны
у кім? у чым?
фо́ртцы

мн.  фо́ртках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Госцю гадзі, дый сябе глядзі.


— Мой распусны сын учора вярнуўся дадому.
— Правільна казаць блудны сын, не карыстайцеся машынным перакладам.
— Мой распусны. Ганаруся ім, увесь у мяне.


fortka — беларуская лацінка

Слова фортка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік фортка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове фортытул + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


фо́рталь (7)

(9) праго́ртка

фо́ртачка (8)

(8) абго́ртка

фо́ртачны (8)

(9) разго́ртка

фо́рткавы (8)

(6) ку́ртка

форты́тул (8)

(8) удму́ртка

фо́ртэ (5)

(7) чвэ́ртка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

я лепш у хаце насяру