назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова фортка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
фо́ртка мн. фо́рткі |
Родны каго? чаго? |
фо́рткі мн. фо́ртак |
Давальны каму? чаму? |
фо́ртцы мн. фо́рткам |
Вінавальны каго? што? |
фо́ртку мн. фо́рткі |
Творны кім? чым? |
фо́рткай, фо́рткаю мн. фо́рткамі |
Месны у кім? у чым? |
фо́ртцы мн. фо́ртках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Госцю гадзі, дый сябе глядзі.
— Мой распусны сын учора вярнуўся дадому.
— Правільна казаць блудны сын, не карыстайцеся машынным перакладам.
— Мой распусны. Ганаруся ім, увесь у мяне.
fortka — беларуская лацінка
Слова фортка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік фортка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове фортытул + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› фо́рталь (7)
(9) праго́ртка ‹
› фо́ртачка (8)
(8) абго́ртка ‹
› фо́ртачны (8)
(9) разго́ртка ‹
› фо́рткавы (8)
(6) ку́ртка ‹
› форты́тул (8)
(8) удму́ртка ‹
› фо́ртэ (5)
(7) чвэ́ртка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.