ў
і
фу́к — назоўнік фу́каць — дзеяслоў
канцэпт

фуканне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова фуканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
фу́канне

мн.  фу́канні
Родны
каго? чаго?
фу́кання

мн.  фу́канняў
Давальны
каму? чаму?
фу́канню

мн.  фу́канням
Вінавальны
каго? што?
фу́канне

мн.  фу́канні
Творны
кім? чым?
фу́каннем

мн.  фу́каннямі
Месны
у кім? у чым?
фу́канні

мн.  фу́каннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

ветрам гандляваць / вераб'ям фігі даваць (дулі паказваць)

бяздзейна назіраць, лайдачыць

— Есці хаціця?
— Не хаціця, а хочаце.
— Ну, як хаціця.

лупі трасянкай !!!

fukannie — беларуская лацінка

Слова фуканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік фуканне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове фукс + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


фузулі́навы (10)

(7) ту́канне

фузуліні́да (10)

(8) ату́канне

фу́к (3)

(8) сту́канне

фу́каць (6)

(7) ху́канне

Фукіды́д (7)

(9) буху́канне

фу́кнуць (7)

(7) цу́канне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

голуб і машына