STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова харкота
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
харко́та мн. харко́ты |
| Родны каго? чаго? |
харко́ты мн. харко́т |
| Давальны каму? чаму? |
харко́це мн. харко́там |
| Вінавальны каго? што? |
харко́ту мн. харко́ты |
| Творны кім? чым? |
харко́тай, харко́таю мн. харко́тамі |
| Месны у кім? у чым? |
харко́це мн. харко́тах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не хваліся сеўшы, а хваліся з'еўшы.
Воўк застаўся б жывым, калі б не загаварыў у цёмным лесе з незнаёмай дзяўчынкай у чырвонай шапачцы.
charkota — беларуская лацінка
Слова харкота (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік харкота — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове харобрасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ха́ркаць (7)
(7) гарко́та ‹
› ха́ркі (5)
(7) марко́та ‹
› ха́ркнуць (8)
(7) нарко́та ‹
› Харлей (6)
(8) бліско́та ‹
› харо́бра (7)
(6) пяко́та ‹
› харо́брасць (10)
(7) спяко́та ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
