хованка

Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

хованка, -і, ДМ -нцы; Родны склон мн. -нак; жаночы род
  1. Месца, дзе можна знайсці прытулак, схавацца ад каго-, чаго-н. — Ну чаго турбавацца, — сказаў Ігналь. — Хованка ў нас надзейная, калі што. ← Мікола Лупсякоў. Многа клопатаў буран прынёс і дыверсантам, бо будан іх служыў толькі як хованка ад камароў і сонца. ← Уладзімір Федасеенка. // Спецыяльна зробленае ці прыстасаванае месца ці збудаванне для хавання ад каго-, чаго-н. А такі ж ён [Вова] за дзень натупаўся, капаючы разам з другімі ў садзе хованку ад бомбаў. ← Ілья Гурскі. [Лукша:] — Усю ноч мы [партызаны] сабе хованкі капалі. ← Мікола Гроднеў.
  2. Скрытае, патайное месца для захоўвання чаго-н. Хованка для скарбаў.
  3. толькі мн. (хованкі, -нак). Дзіцячая гульня, у якой той, хто водзіць, шукае астатніх удзельнікаў гульні, якія схаваліся. Будучы клуб акупіравалі хлапчукі — са смехам і крыкамі гуляюць у хованкі. ← Іван Шамякін. [Сакольны:] — Праязджаў нядаўна паўз лясныя паселішчы. Бегалі там дзеткі між кустоў, гулялі ў хованкі. ← Аляксей Кулакоўскі.
  •••
  Гуляць у хованкі гл. гуляць.

❌

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	хо́ванка мн. хо́ванкі
Родны каго? чаго?	хо́ванкі мн. хо́ванак
Давальны каму? чаму?	хо́ванцы мн. хо́ванкам
Вінавальны каго? што?	хо́ванку мн. хо́ванкі
Творны кім? чым?	хо́ванкай, хо́ванкаю мн. хо́ванкамі
Месны у кім? у чым?	хо́ванцы мн. хо́ванках
Клічная форма	— мн. —

Слова хованка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік хованка — у родным, давальным, творным і месным склоне

Навігатар

Мемчыкі