ў
і
цудо́ўна — прыслоўе цудо́ўненька — прыслоўе
канцэпт

цудоўнасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова цудоўнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
цудо́ўнасць

мн.  цудо́ўнасці
Родны
каго? чаго?
цудо́ўнасці

мн.  цудо́ўнасцяў, цудо́ўнасцей
Давальны
каму? чаму?
цудо́ўнасці

мн.  цудо́ўнасцям
Вінавальны
каго? што?
цудо́ўнасць

мн.  цудо́ўнасці
Творны
кім? чым?
цудо́ўнасцю

мн.  цудо́ўнасцямі
Месны
у кім? у чым?
цудо́ўнасці

мн.  цудо́ўнасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

цаца-цаца, ды ў кішэнь — пра таго, хто не праміне ўзяць чужое, прысвоіць што-н.


як сказала аднойчы мая аднакласніца «мы хвалюемся праз нейкія лічбы, якія напішуць на нейкіх паперках»


cudoŭnasć — беларуская лацінка

Слова цудоўнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік цудоўнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове цук + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


цудо́та (6)

(13) супраці́ўнасць

цудо́тны (7)

(10) любо́ўнасць

цудо́ўна (7)

(12) палюбо́ўнасць

цудо́ўненька (11)

(13) паслядо́ўнасць

цудо́ўненькі (11)

(16) падпаслядо́ўнасць

цудо́ўны (7)

(15) непаслядо́ўнасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ну нарэшце