назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова цудоўнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
цудо́ўнасць мн. цудо́ўнасці |
Родны каго? чаго? |
цудо́ўнасці мн. цудо́ўнасцяў, цудо́ўнасцей |
Давальны каму? чаму? |
цудо́ўнасці мн. цудо́ўнасцям |
Вінавальны каго? што? |
цудо́ўнасць мн. цудо́ўнасці |
Творны кім? чым? |
цудо́ўнасцю мн. цудо́ўнасцямі |
Месны у кім? у чым? |
цудо́ўнасці мн. цудо́ўнасцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
цаца-цаца, ды ў кішэнь — пра таго, хто не праміне ўзяць чужое, прысвоіць што-н.
як сказала аднойчы мая аднакласніца «мы хвалюемся праз нейкія лічбы, якія напішуць на нейкіх паперках»
cudoŭnasć — беларуская лацінка
Слова цудоўнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік цудоўнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове цук + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› цудо́та (6)
(13) супраці́ўнасць ‹
› цудо́тны (7)
(10) любо́ўнасць ‹
› цудо́ўна (7)
(12) палюбо́ўнасць ‹
› цудо́ўненька (11)
(13) паслядо́ўнасць ‹
› цудо́ўненькі (11)
(16) падпаслядо́ўнасць ‹
› цудо́ўны (7)
(15) непаслядо́ўнасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.