ў
і
цыгу́ндар — назоўнік цыду́лка — назоўнік
канцэпт

цыдула

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова цыдула
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
цыду́ла

мн.  цыду́лы
Родны
каго? чаго?
цыду́лы

мн.  цыду́л
Давальны
каму? чаму?
цыду́ле

мн.  цыду́лам
Вінавальны
каго? што?
цыду́лу

мн.  цыду́лы
Творны
кім? чым?
цыду́лай, цыду́лаю

мн.  цыду́ламі
Месны
у кім? у чым?
цыду́ле

мн.  цыду́лах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не памогуць і чары, як каму хто не да пары.


Мова жыве не калі на ёй спяваюць фальклорныя песні, а калі на ёй чытаюць рэп пра брудных сучак.


cydula — беларуская лацінка

Слова цыдула (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік цыдула — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове цыдулка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


цыгля́сты (8)

(6) ра́дула

цы́гнуць (7)

(8) калі́дула

цыгу́ндар (8)

(9) кале́ндула

цыду́лка (7)

(6) шэ́дула

цыду́лька (8)

(7) ме́нзула

цызальпі́нскі (12)

(8) кла́ўзула


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

лягчэйшае жыццё