назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова цыдула
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
цыду́ла мн. цыду́лы |
Родны каго? чаго? |
цыду́лы мн. цыду́л |
Давальны каму? чаму? |
цыду́ле мн. цыду́лам |
Вінавальны каго? што? |
цыду́лу мн. цыду́лы |
Творны кім? чым? |
цыду́лай, цыду́лаю мн. цыду́ламі |
Месны у кім? у чым? |
цыду́ле мн. цыду́лах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не памогуць і чары, як каму хто не да пары.
Мова жыве не калі на ёй спяваюць фальклорныя песні, а калі на ёй чытаюць рэп пра брудных сучак.
cydula — беларуская лацінка
Слова цыдула (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік цыдула — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове цыдулка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› цыгля́сты (8)
(6) ра́дула ‹
› цы́гнуць (7)
(8) калі́дула ‹
› цыгу́ндар (8)
(9) кале́ндула ‹
› цыду́лка (7)
(6) шэ́дула ‹
› цыду́лька (8)
(7) ме́нзула ‹
› цызальпі́нскі (12)
(8) кла́ўзула ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.