ў
і
Цюме́нь — назоўнік цю́мкаць — дзеяслоў
канцэпт

цюмканне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова цюмканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
цю́мканне

мн.  цю́мканні
Родны
каго? чаго?
цю́мкання

мн.  цю́мканняў
Давальны
каму? чаму?
цю́мканню

мн.  цю́мканням
Вінавальны
каго? што?
цю́мканне

мн.  цю́мканні
Творны
кім? чым?
цю́мканнем

мн.  цю́мканнямі
Месны
у кім? у чым?
цю́мканні

мн.  цю́мканнях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто працуе, таму і шанцуе.


— Здаецца, вы сказалі, што я вядзьмарка, старая баба, качарга і змяя, — ці праўда гэта?
— Гэта праўда, але я гэтага не казаў.


ciumkannie — беларуская лацінка

Слова цюмканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік цюмканне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове цюнер + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


цюлюлю́каць (10)

(8) ту́мканне

цюме́нскі (8)

(9) гры́мканне

Цюме́нь (6)

(9) тры́мканне

цю́мкаць (7)

(9) бля́мканне

цю́мкнуць (8)

(9) кля́мканне

цю́нер (5)

(9) пля́мканне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

месцы