назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова цюмканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
цю́мканне мн. цю́мканні |
Родны каго? чаго? |
цю́мкання мн. цю́мканняў |
Давальны каму? чаму? |
цю́мканню мн. цю́мканням |
Вінавальны каго? што? |
цю́мканне мн. цю́мканні |
Творны кім? чым? |
цю́мканнем мн. цю́мканнямі |
Месны у кім? у чым? |
цю́мканні мн. цю́мканнях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто працуе, таму і шанцуе.
— Здаецца, вы сказалі, што я вядзьмарка, старая баба, качарга і змяя, — ці праўда гэта?
— Гэта праўда, але я гэтага не казаў.
ciumkannie — беларуская лацінка
Слова цюмканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік цюмканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове цюнер + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› цюлюлю́каць (10)
(8) ту́мканне ‹
› цюме́нскі (8)
(9) гры́мканне ‹
› Цюме́нь (6)
(9) тры́мканне ‹
› цю́мкаць (7)
(9) бля́мканне ‹
› цю́мкнуць (8)
(9) кля́мканне ‹
› цю́нер (5)
(9) пля́мканне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.