назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова грымканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
гры́мканне мн. гры́мканні |
Родны каго? чаго? |
гры́мкання мн. гры́мканняў |
Давальны каму? чаму? |
гры́мканню мн. гры́мканням |
Вінавальны каго? што? |
гры́мканне мн. гры́мканні |
Творны кім? чым? |
гры́мканнем мн. гры́мканнямі |
Месны у кім? у чым? |
гры́мканні мн. гры́мканнях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
даць (зада́ць) дзёру (дра́ла, драпака́, лататы́) — пусціцца наўцёкі; уцячы
Стваральнік сусвету: Я дарую табе найвялікшы шанс. У цябе ёсць толькі адно пытанне, якое ты можаш мне задаць.
Я: Якое?
hrymkannie — беларуская лацінка
Слова грымканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік грымканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове грымота + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› грыміро́ўка (10)
(9) тру́мканне ‹
› грыміро́ўшчык (12)
(9) хру́мканне ‹
› грыміро́ўшчыца (13)
(8) ту́мканне ‹
› гры́мкаць (8)
(9) тры́мканне ‹
› гры́мкнуць (9)
(8) цю́мканне ‹
› грымлі́ва (8)
(9) бля́мканне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.