назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова чунь
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
чу́нь мн. чу́ні |
Родны каго? чаго? |
чу́ня мн. чу́няў |
Давальны каму? чаму? |
чу́ню мн. чу́ням |
Вінавальны каго? што? |
чу́нь мн. чу́ні |
Творны кім? чым? |
чу́нем мн. чу́нямі |
Месны у кім? у чым? |
чу́ні мн. чу́нях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
У каго веды, у таго і сіла.
Мы не сустракалі ніводнага вандроўніка ў часе з будучыні, таму што ў нас няма будучыні.
čuń — беларуская лацінка
Слова чунь (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік чунь — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове чуня + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› чу́мны (5)
(6) лату́нь ‹
› чу́нець (6)
(6) туту́нь ‹
› чунцы́нскі (9)
(6) тыту́нь ‹
› чу́ня (4)
(6) бзды́нь ‹
› чуня́ць (6)
(5) плы́нь ‹
› чупры́на (7)
(6) уплы́нь ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.