ў
і
шавяльну́ць — дзеяслоў шавялю́рысты — прыметнік
канцэпт

шавялюра

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова шавялюра
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
шавялю́ра

мн. 
Родны
каго? чаго?
шавялю́ры

мн. 
Давальны
каму? чаму?
шавялю́ры

мн. 
Вінавальны
каго? што?
шавялю́ру

мн. 
Творны
кім? чым?
шавялю́рай, шавялю́раю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
шавялю́ры

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Розум — найлепшае багацце.

прыказка

цар-дзяўчына ёсць, а цар-хлопца няма
(бо ты халоп, хлопча)

чаму дзяўчат, але цар-дзяўчын(аў) ???

šavialiura — беларуская лацінка

Слова шавялюра (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шавялюра — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шаг + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шавялі́ць (8)

(7) нервю́ра

шавяльну́цца (11)

(5) дзюра́

шавяльну́ць (10)

(8) канелю́ра

шавялю́рысты (11)

(6) купю́ра

ша́г (3)

(7) куафю́ра

ша́гавы (6)

(8) уверцю́ра


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

што перадае зайчык