назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова шавялюра
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
шавялю́ра мн. — |
Родны каго? чаго? |
шавялю́ры мн. — |
Давальны каму? чаму? |
шавялю́ры мн. — |
Вінавальны каго? што? |
шавялю́ру мн. — |
Творны кім? чым? |
шавялю́рай, шавялю́раю мн. — |
Месны у кім? у чым? |
шавялю́ры мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Розум — найлепшае багацце.
прыказкацар-дзяўчына ёсць, а цар-хлопца няма
(бо ты халоп, хлопча)
šavialiura — беларуская лацінка
Слова шавялюра (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шавялюра — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шаг + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шавялі́ць (8)
(7) нервю́ра ‹
› шавяльну́цца (11)
(5) дзюра́ ‹
› шавяльну́ць (10)
(8) канелю́ра ‹
› шавялю́рысты (11)
(6) купю́ра ‹
› ша́г (3)
(7) куафю́ра ‹
› ша́гавы (6)
(8) уверцю́ра ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.