Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

купюра¹, -ы, жаночы род
  Скарачэнне, пропуск у тэксце літаратурнага або музычнага твора. Паасобныя купюры, зробленыя тэатрам, толькі дапамагаюць раскрыццю сутнасці п'есы. ← Максім Лужанін. Выдавецтва, каб не даць поваду для прыдзірак цэнзуры, зрабіла шмат купюр у найбольш ідэйна насычаных месцах тэксту. ← Уладзімір Калеснік.
   [Фр. coupure.]
купюра², -ы, жаночы род
  Назва папяровых грошай, аблігацый і іншых каштоўных папер па іх намінальнай вартасці. Сторублёвая купюра. Дробная купюра.
   [Фр. coupure.]

❌

купюра

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова купюра
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	купю́ра мн. купю́ры
Родны каго? чаго?	купю́ры мн. купю́р
Давальны каму? чаму?	купю́ры мн. купю́рам
Вінавальны каго? што?	купю́ру мн. купю́ры
Творны кім? чым?	купю́рай, купю́раю мн. купю́рамі
Месны у кім? у чым?	купю́ры мн. купю́рах
Клічная форма	— мн. —

Слова купюра (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік купюра — у родным, давальным, творным і месным склоне

купюра

Навігатар

Мемчыкі