назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова шмяканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
шмя́канне мн. шмя́канні |
Родны каго? чаго? |
шмя́кання мн. шмя́канняў |
Давальны каму? чаму? |
шмя́канню мн. шмя́канням |
Вінавальны каго? што? |
шмя́канне мн. шмя́канні |
Творны кім? чым? |
шмя́каннем мн. шмя́каннямі |
Месны у кім? у чым? |
шмя́канні мн. шмя́каннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
каб на яго (яе, іх, цябе, вас) немач
няхай яго (яе, іх, цябе, вас) немач
Калі ў вас дрэнны дзень, проста ведайце, што мы разгрузілі шэсць тысяч цаглін не на той адрас.
šmiakannie — беларуская лацінка
Слова шмяканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шмяканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шнапс + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шмэ́ндрык (8)
(8) жмя́канне ‹
› шмэ́р (4)
(8) цмя́канне ‹
› шмя́к (4)
(8) чмя́канне ‹
› шмя́кацца (8)
(7) пя́канне ‹
› шмя́каць (7)
(8) апяка́нне ‹
› шмя́кнуцца (9)
(9) дапяка́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.