ў
і
шмя́к — выклічнік шмя́кацца — дзеяслоў
канцэпт

шмяканне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова шмяканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
шмя́канне

мн.  шмя́канні
Родны
каго? чаго?
шмя́кання

мн.  шмя́канняў
Давальны
каму? чаму?
шмя́канню

мн.  шмя́канням
Вінавальны
каго? што?
шмя́канне

мн.  шмя́канні
Творны
кім? чым?
шмя́каннем

мн.  шмя́каннямі
Месны
у кім? у чым?
шмя́канні

мн.  шмя́каннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

каб на яго (яе, іх, цябе, вас) немач
няхай яго (яе, іх, цябе, вас) немач

праклён са значэннем «чорт яго (яе, іх, цябе, вас) бяры»

Калі ў вас дрэнны дзень, проста ведайце, што мы разгрузілі шэсць тысяч цаглін не на той адрас.


šmiakannie — беларуская лацінка

Слова шмяканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шмяканне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шнапс + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шмэ́ндрык (8)

(8) жмя́канне

шмэ́р (4)

(8) цмя́канне

шмя́к (4)

(8) чмя́канне

шмя́кацца (8)

(7) пя́канне

шмя́каць (7)

(8) апяка́нне

шмя́кнуцца (9)

(9) дапяка́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

у мяне іпатэка і трое дзяцей - адпусці