STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова цмяканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
цмя́канне мн. цмя́канні |
| Родны каго? чаго? |
цмя́кання мн. цмя́канняў |
| Давальны каму? чаму? |
цмя́канню мн. цмя́канням |
| Вінавальны каго? што? |
цмя́канне мн. цмя́канні |
| Творны кім? чым? |
цмя́каннем мн. цмя́каннямі |
| Месны у кім? у чым? |
цмя́канні мн. цмя́каннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто пытае, той не блудзіць, хто шукае, той знаходзіць.
Не шукаючы, не знойдзеш = Шукай, дык знойдзеш.
Пашукай, як трэба, і знойдзеш, што трэба.
Бедная беларуская мова:
стары
старэча
старызна
старычына
старэнькі
старыкан
старпёр
cmiakannie — беларуская лацінка
Слова цмяканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік цмяканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове цнатлівасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› цмыгану́ць (9)
(8) уляка́нне ‹
› цмы́гаць (7)
(10) жмуля́канне ‹
› цмы́гнуць (8)
(8) жмя́канне ‹
› цнатлі́ва (8)
(8) чмя́канне ‹
› цнатлі́ва-чы́сты (14)
(8) шмя́канне ‹
› цнатлі́васць (11)
(7) пя́канне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
