ў
і
шпо́начны — прыметнік шпо́ра — назоўнік
канцэпт

шпонка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова шпонка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
шпо́нка

мн.  шпо́нкі
Родны
каго? чаго?
шпо́нкі

мн.  шпо́нак
Давальны
каму? чаму?
шпо́нцы

мн.  шпо́нкам
Вінавальны
каго? што?
шпо́нку

мн.  шпо́нкі
Творны
кім? чым?
шпо́нкай, шпо́нкаю

мн.  шпо́нкамі
Месны
у кім? у чым?
шпо́нцы

мн.  шпо́нках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дурэй, дурэй, будзеш плакаць.


Усё заўжды заканчваецца добра. Калі ўсё закончылася дрэнна, значыць гэта яшчэ не канец.


šponka — беларуская лацінка

Слова шпонка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шпонка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шпора + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шпо́начна-даўбёжны (17)

(8) мармо́нка

шпо́начна-фрэ́зерны (17)

(6) апо́нка

шпо́начны (8)

(9) перапо́нка

шпо́ра (5)

(6) япо́нка

шпоракве́тнік (12)

(7) баро́нка

шпо́рац (6)

(8) абаро́нка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

цкаванне