назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова шпонка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
шпо́нка мн. шпо́нкі |
Родны каго? чаго? |
шпо́нкі мн. шпо́нак |
Давальны каму? чаму? |
шпо́нцы мн. шпо́нкам |
Вінавальны каго? што? |
шпо́нку мн. шпо́нкі |
Творны кім? чым? |
шпо́нкай, шпо́нкаю мн. шпо́нкамі |
Месны у кім? у чым? |
шпо́нцы мн. шпо́нках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дурэй, дурэй, будзеш плакаць.
Усё заўжды заканчваецца добра. Калі ўсё закончылася дрэнна, значыць гэта яшчэ не канец.
šponka — беларуская лацінка
Слова шпонка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шпонка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шпора + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шпо́начна-даўбёжны (17)
(8) мармо́нка ‹
› шпо́начна-фрэ́зерны (17)
(6) апо́нка ‹
› шпо́начны (8)
(9) перапо́нка ‹
› шпо́ра (5)
(6) япо́нка ‹
› шпоракве́тнік (12)
(7) баро́нка ‹
› шпо́рац (6)
(8) абаро́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.