шумілка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова шумілка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	шумі́лка мн. шумі́лкі
Родны каго? чаго?	шумі́лкі мн. шумі́лак
Давальны каму? чаму?	шумі́лцы мн. шумі́лкам
Вінавальны каго? што?	шумі́лку мн. шумі́лкі
Творны кім? чым?	шумі́лкай, шумі́лкаю мн. шумі́лкамі
Месны у кім? у чым?	шумі́лцы мн. шумі́лках
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Свой над вірам патрасе, але ў вір не панясе.

Ну не могуць беларусы, каб нешта называлася адным словам. На кожны від вадкасці трэба па некалькі слоў: пасудзіна для вады (шклянка-конаўка-кварта-карэц), для віна (келіх-чара), для піва (куфель-кухаль), для гарэлкі (чарка-стопка-кілішак). І толькі каву ды гарбату п'юць з кубка.

мованацыкі: з філіжанкі!

šumilka — беларуская лацінка

Слова шумілка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: