ў
і
байніт — назоўнік байні́чны — прыметнік
канцэпт

байніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова байніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 байні́ца

мн.  байні́цы
Родны
каго? чаго?		 байні́цы

мн.  байні́ц
Давальны
каму? чаму?		 байні́цы

мн.  байні́цам
Вінавальны
каго? што?		 байні́цу

мн.  байні́цы
Творны
кім? чым?		 байні́цай, байні́цаю

мн.  байні́цамі
Месны
у кім? у чым?		 байні́цы

мн.  байні́цах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто бліжэй да міскі, той і чэрпае.


З вясёлкай усё зразумела, але каб стаць натуралам — на што трэба глядзець?


bajnica — беларуская лацінка

Слова байніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік байніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове байнэт + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› ба́йкерства (10)

(8) лаці́ніца ‹

› байко́т (6)

(9) гасці́ніца ‹

› байніт (6)

(12) тургасці́ніца ‹

› байні́чны (8)

(10) нядба́йніца ‹

› байнэт (6)

(11) карава́йніца ‹

› байнэтаўскі (11)

(7) дайні́ца ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

адкладаў на заўтра