STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова шчаканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
шчака́нне мн. шчака́нні |
| Родны каго? чаго? |
шчака́ння мн. шчака́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
шчака́нню мн. шчака́нням |
| Вінавальны каго? што? |
шчака́нне мн. шчака́нні |
| Творны кім? чым? |
шчака́ннем мн. шчака́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
шчака́нні мн. шчака́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто пытае, той многа знае.
— У вас пракрастынацыя.
— Доктар, я буду жыць?
— Так, але потым.
ščakannie — беларуская лацінка
Слова шчаканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шчаканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шчакастасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шчака́ (5)
(9) пачака́нне ‹
› шчакаві́на (9)
(12) перадчака́нне ‹
› шчака́ліць (9)
(11) прадчака́нне ‹
› шчака́ста (8)
(10) кара́бканне ‹
› шчака́стасць (11)
(6) е́канне ‹
› шчака́сты (8)
(7) бе́канне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
