ў
і
шчаўку́н — назоўнік шчаўлю́к — назоўнік
канцэпт

шчаўкунчык

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова шчаўкунчык
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
шчаўку́нчык

мн.  шчаўку́нчыкі
Родны
каго? чаго?
шчаўку́нчыка

мн.  шчаўку́нчыкаў
Давальны
каму? чаму?
шчаўку́нчыку

мн.  шчаўку́нчыкам
Вінавальны
каго? што?
шчаўку́нчыка

мн.  шчаўку́нчыкаў
Творны
кім? чым?
шчаўку́нчыкам

мн.  шчаўку́нчыкамі
Месны
у кім? у чым?
шчаўку́нчыку

мн.  шчаўку́нчыках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Страчаліся — цалаваліся, а як у адну хату сышліся, дык за чубы ўзяліся.


Панядзелак, аўторак і пятніца лічыліся нешчаслівымі днямі для сватання. У гэтыя дні ў сваты не ездзілі.


ščaŭkunčyk — беларуская лацінка

Слова шчаўкунчык (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шчаўкунчык — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шчаўлюк + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шча́ўевы (7)

(9) скаку́нчык

шча́ўік (6)

(10) цвырку́нчык

шчаўку́н (7)

(9) піску́нчык

шчаўлю́к (7)

(9) брыку́нчык

шчаўчо́к (7)

(9) брыку́нчык

шчаці́на (7)

(12) падбрыку́нчык


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

прыгадай свае вытокі