назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова шчодрасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
шчо́драсць мн. шчо́драсці |
Родны каго? чаго? |
шчо́драсці мн. шчо́драсцяў, шчо́драсцей |
Давальны каму? чаму? |
шчо́драсці мн. шчо́драсцям |
Вінавальны каго? што? |
шчо́драсць мн. шчо́драсці |
Творны кім? чым? |
шчо́драсцю мн. шчо́драсцямі |
Месны у кім? у чым? |
шчо́драсці мн. шчо́драсцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не ўсякая мука хлебам стане.
Вось цукеркі, частуйся, бяры колькі хочаш. Хоць дзве.
ščodrasć — беларуская лацінка
Слова шчодрасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шчодрасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шчокат + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шчо́дра (6)
(8) до́брасць ‹
› шчо́дранька (10)
(10) харо́брасць ‹
› шчо́дранькі (10)
(10) за́йздрасць ‹
› шчо́дры (6)
(8) му́драсць ‹
› шчо́дрыцца (9)
(12) любаму́драсць ‹
› шчо́кавы (7)
(15) пакорнаму́драсць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Мінск