ў
і
яса́к — назоўнік ясака́р — назоўнік
канцэпт

ясакар

гэта
— драўніна

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова ясакар
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 ясака́р

мн.  —
Родны
каго? чаго?		 ясака́ру

мн.  —
Давальны
каму? чаму?		 ясака́ру

мн.  —
Вінавальны
каго? што?		 ясака́р

мн.  —
Творны
кім? чым?		 ясака́рам

мн.  —
Месны
у кім? у чым?		 ясака́ры

мн.  —
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пазычаеш чужое на час, а аддаеш сваё і назаўсёды.


— Добры вечар. Гарэлку з колай, калі ласка.
— Скончылася. Пепсі падыдзе?
— Давайце.
Так я першы раз у жыцці паспытаў пепсі з колай.


jasakar — беларуская лацінка

Слова ясакар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік ясакар — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове ясакар + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› Ярэ́н (4)

(5) Дака́р ‹

› ярэ́ўскі (7)

(5) Мака́р ‹

› яса́к (4)

(6) дракар ‹

› ясака́равы (9)

(7) мотака́р ‹

› ясака́рнік (9)

(7) аўтака́р ‹

› я́сачка (6)

(6) рабка́р ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

жонка дамінуе