ў
і
горадафарміруючы — прыметнік го́ран — назоўнік
канцэпт

Горадня

гэта

назоўнік
жаночы род
уласны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова Горадня
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
Го́радня

мн.  Го́радні
Родны
каго? чаго?
Го́радні

мн.  Го́радняў
Давальны
каму? чаму?
Го́радні

мн.  Го́радням
Вінавальны
каго? што?
Го́радню

мн.  Го́радні
Творны
кім? чым?
Го́радняй, Го́радняю

мн.  Го́раднямі
Месны
у кім? у чым?
Го́радні

мн.  Го́раднях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

бры́нда — пра таго, хто без патрэбы ходзіць, сноўдаецца (бадзяецца, швэндаецца, валэндаецца), нічога не робіць


Горадня — места з Магдэбургскім правам ад 1391 г. На працягу XIV—XVIII стст. горад спрачаўся з Вільняй па багацці і прыгажосці і лічыўся другой сталіцай Вялікага Княства Літоўскага. У Рэчы Паспалітай быў назначаны месцам генеральных соймаў, на якіх абмяркоўваліся пытанні знешняй і ўнутранай палітыкі. У канцы XVIII ст. у Горадні заснавана друкарня, якая выдавала кнігі на беларускай мове.


Horadnia — беларуская лацінка

Слова Горадня (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік Горадня — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове Горан + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


горадаўтвараючы (15)

(5) радня́

горадафармава́льны (17)

(7) серадня́

горадафарміруючы (16)

(10) спадкрадня́

го́ран (5)

(9) кураса́дня

Го́ран (5)

(5) хадня́

го́расна (7)

(6) абе́дня


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сабака не кусае