у слоўніках не сустракаецца
гэтаназоўнік
жаночы род
уласны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова Карына
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
Кары́на мн. Кары́ны |
Родны каго? чаго? |
Кары́ны мн. Кары́н |
Давальны каму? чаму? |
Кары́не мн. Кары́нам |
Вінавальны каго? што? |
Кары́ну мн. Кары́н |
Творны кім? чым? |
Кары́най, Кары́наю мн. Кары́намі |
Месны у кім? у чым? |
Кары́не мн. Кары́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Бачыць вока, ды ляжыць высока.
— Дарагая, ты дзе?
— Еду ў заторы…
— Што, доўгі затор?
— Не ведаю. Я першая еду.
Karyna — беларуская лацінка
У СЛОЎНІКАХ НЯМА
назоўнік Карына — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове Карынф + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› карыкатуры́стка (14)
(8) выжа́рына ‹
› карыкатуры́сцкі (14)
(10) веліза́рына ‹
› карыкату́рыць (12)
(10) веліза́рына ‹
› карынебактэ́рыя (14)
(7) акары́на ‹
› карынебактэ́рыя (14)
(7) Скары́на ‹
› кары́нка (7)
(6) мары́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.