у слоўніках не сустракаецца
гэтаназоўнік
жаночы род
уласны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова Сабіна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
Сабі́на мн. Сабі́ны |
Родны каго? чаго? |
Сабі́ны мн. Сабі́н |
Давальны каму? чаму? |
Сабі́не мн. Сабі́нам |
Вінавальны каго? што? |
Сабі́ну мн. Сабі́н |
Творны кім? чым? |
Сабі́най, Сабі́наю мн. Сабі́намі |
Месны у кім? у чым? |
Сабі́не мн. Сабі́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
несці сябе (высока) — трымаць сябе ганарліва
Які ён гога! які дока!— Ты такая прыгожая! Калі заканчваеш працаваць?
— У 60, калі ўсё будзе добра.
Sabina — беларуская лацінка
У СЛОЎНІКАХ НЯМА
назоўнік Сабіна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове Сабрына + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сабе́чанніца (11)
(8) верабі́на ‹
› сабе́чыць (8)
(8) скра́біна ‹
› сабіла́рк (8)
(8) шкра́біна ‹
› сабіня́нка (9)
(7) штабі́на ‹
› сабо́ (4)
(7) уха́біна ‹
› сабо́р (5)
(7) цяжбі́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.