ў
і
чэ́к — назоўнік чэ́кавы — прыметнік
канцэпт

Чэка

гэта

назоўнік
жаночы род
уласны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
нескланяльны

праскланяць слова Чэка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 Чэка́

мн.  —
Родны
каго? чаго?		 Чэка́

мн.  —
Давальны
каму? чаму?		 Чэка́

мн.  —
Вінавальны
каго? што?		 Чэка́

мн.  —
Творны
кім? чым?		 Чэка́

мн.  —
Месны
у кім? у чым?		 Чэка́

мн.  —
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

за вушка ды на сонейка

выкрыць, прыцягнуць да адказнасці каго-н.

Спытала ў псіхолага, ці звязаная дэпрэсія з маім высокім інтэлектам — яна сказала, што ў мяне няма ні высокага інтэлекту, ні дэпрэсіі.


Čeka — беларуская лацінка

Слова Чэка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік Чэка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове Чэлмсфард + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› чэ́йн (4)

(10) бібліятэ́ка ‹

› чэ́йнджар (8)

(10) гульнятэ́ка ‹

› чэ́к (3)

(9) медыятэ́ка ‹

› чэ́кавы (6)

(7) губчэка́ ‹

› чэкада́вец (9)

(6) Машэ́ка ‹

› чэ́кат (5)

(3) ю́ка ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

як пазбавіцца духоўнай пустэчы