назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова абтурацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
абтура́цыя мн. абтура́цыі |
Родны каго? чаго? |
абтура́цыі мн. абтура́цый |
Давальны каму? чаму? |
абтура́цыі мн. абтура́цыям |
Вінавальны каго? што? |
абтура́цыю мн. абтура́цыі |
Творны кім? чым? |
абтура́цыяй, абтура́цыяю мн. абтура́цыямі |
Месны у кім? у чым? |
абтура́цыі мн. абтура́цыях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хвалілася рэдзька, што з мёдам смачная.
Хваліўся баравік шапкай, ды галавы пад ёй няма.
— Чаму ты спазніўся?
— Позна выйшаў з дому.
— А раней нельга было выйсці?
— Ужо позна было раней выходзіць.
abturacyja — беларуская лацінка
Слова абтурацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік абтурацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове абтыканне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› абтура́тар (9)
(11) дэнатура́цыя ‹
› абтура́тарны (11)
(9) сатура́цыя ‹
› абтурацы́йны (11)
(11) дэсатура́цыя ‹
› абту́ркацца (10)
(12) структурацыя ‹
› абтурыраваць (12)
(14) рэструктура́цыя ‹
› абтуха́ць (8)
(13) дэсульфура́цыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.