ў
і
дэсульфура́тар — назоўнік дэсцэндэ́нт — назоўнік
канцэпт

дэсульфурацыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дэсульфурацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дэсульфура́цыя

мн.  дэсульфура́цыі
Родны
каго? чаго?
дэсульфура́цыі

мн.  дэсульфура́цый, дэсульфура́цыяў
Давальны
каму? чаму?
дэсульфура́цыі

мн.  дэсульфура́цыям
Вінавальны
каго? што?
дэсульфура́цыю

мн.  дэсульфура́цыі
Творны
кім? чым?
дэсульфура́цыяй, дэсульфура́цыяю

мн.  дэсульфура́цыямі
Месны
у кім? у чым?
дэсульфура́цыі

мн.  дэсульфура́цыях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

У добрай сям'і ніхто не лішні.


Нават самы забабонны чалавек не адмовіцца ад трынаццатай зарплаты.


desuĺfuracyja — беларуская лацінка

Слова дэсульфурацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дэсульфурацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дэсцэндэнт + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дэсульфітацы́йны (15)

(9) абтура́цыя

дэсульфіта́цыя (13)

(12) структурацыя

дэсульфура́тар (13)

(14) рэструктура́цыя

дэсцэндэ́нт (10)

(18) гідрадэсульфурацыя

дэсюдэпо́рт (10)

(10) тэзаўра́цыя

дэтабуіза́цыя (12)

(12) дэтэзаўра́цыя


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

свой