дэсульфітацыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дэсульфітацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	дэсульфіта́цыя мн. дэсульфіта́цыі
Родны каго? чаго?	дэсульфіта́цыі мн. дэсульфіта́цый
Давальны каму? чаму?	дэсульфіта́цыі мн. дэсульфіта́цыям
Вінавальны каго? што?	дэсульфіта́цыю мн. дэсульфіта́цыі
Творны кім? чым?	дэсульфіта́цыяй, дэсульфіта́цыяю мн. дэсульфіта́цыямі
Месны у кім? у чым?	дэсульфіта́цыі мн. дэсульфіта́цыях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Ды што вам гаварыць, трашчоткам, — стары чамусьці раззлаваўся, махнуў рукой і лёг на печы. (Шамякін)

што такое трашчотка

— Мы можам напісаць на помніку «Каб вы спруцянелі, чаго толькі на Радаўніцу прыходзіце?!»
— Слушай, может в другую ритуальную службу обратимся?
— Не, ну... калі не падабаецца, то можна так: «Сканаў і ў госці запрашаў».
— Пойдем отсюда.
— Стойце! «Да Абрагама на піва паехаў».

* да Абрагама/Абрама на піва паехаць (пайсці) = пайсці на той свет, пакінуць гэты свет
у Беларусі і жыць класна, і памерці класна

desuĺfitacyja — беларуская лацінка

Слова дэсульфітацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: