ў
і
брукава́нка — назоўнік брукава́ны — прыметнік
канцэпт

брукаванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова брукаванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
брукава́нне

мн.  брукава́нні
Родны
каго? чаго?
брукава́ння

мн.  брукава́нняў
Давальны
каму? чаму?
брукава́нню

мн.  брукава́нням
Вінавальны
каго? што?
брукава́нне

мн.  брукава́нні
Творны
кім? чым?
брукава́ннем

мн.  брукава́ннямі
Месны
у кім? у чым?
брукава́нні

мн.  брукава́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не памогуць і чары, як каму хто не да пары.


— У цябе быў хто-небудзь да мяне?
— Сёння?


brukavannie — беларуская лацінка

Слова брукаванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік брукаванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове брукар + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


брукава́льнік (12)

(11) рэдукава́нне

брукава́льны (11)

(9) кукава́нне

брукава́нка (10)

(12) тузлукава́нне

брукава́ны (9)

(12) забрукава́нне

брукава́ны (9)

(10) друкава́нне

брукава́цца (10)

(15) кнігадрукава́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

вазьмі смартфон