ў
і
ку́ка — назоўнік кукава́цца — дзеяслоў
канцэпт

кукаванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова кукаванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 кукава́нне

мн.  кукава́нні
Родны
каго? чаго?		 кукава́ння

мн.  кукава́нняў
Давальны
каму? чаму?		 кукава́нню

мн.  кукава́нням
Вінавальны
каго? што?		 кукава́нне

мн.  кукава́нні
Творны
кім? чым?		 кукава́ннем

мн.  кукава́ннямі
Месны
у кім? у чым?		 кукава́нні

мн.  кукава́ннях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

даць (зада́ць) дзёру (дра́ла, драпака́, лататы́) — пусціцца наўцёкі; уцячы


рабі і любі


kukavannie — беларуская лацінка

Слова кукаванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік кукаванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове кукалка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› Ку́йбышаў (8)

(10) адукава́нне ‹

› ку́йбышаўскі (11)

(12) прадукава́нне ‹

› ку́ка (4)

(11) рэдукава́нне ‹

› кукава́цца (9)

(12) тузлукава́нне ‹

› кукава́ць (8)

(10) брукава́нне ‹

› ку́калка (7)

(12) забрукава́нне ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

удзень - уначы