STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова бручкоўнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
бручко́ўнік мн. бручко́ўнікі |
| Родны каго? чаго? |
бручко́ўніку мн. бручко́ўнікаў |
| Давальны каму? чаму? |
бручко́ўніку мн. бручко́ўнікам |
| Вінавальны каго? што? |
бручко́ўнік мн. бручко́ўнікі |
| Творны кім? чым? |
бручко́ўнікам мн. бручко́ўнікамі |
| Месны у кім? у чым? |
бручко́ўніку мн. бручко́ўніках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дай Бог чутае бачыць!
каб збылося абяцанае1. Шукаеш беларускі адпаведнік.
2. Глядзіш у слоўнік.
3. Беларускае слова гучыць як расейскае.
4. Крывішся.
5. Пачынаеш новую ітэрацыю.
Гэтак выглядае бздура.
Са словам «бздура» вы чамусьці так не робіце.
І са словам «ітэрацыя» таксама.
Каб спыніць твае пакуты:
3. Насамрэч расейскае слова гучыць як беларускае. Ідзі далей.
bručkoŭnik — беларуская лацінка
Слова бручкоўнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік бручкоўнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове брушка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› бру́чка (6)
(10) азбуко́ўнік ‹
› бручкаві́нне (11)
(9) шаўко́ўнік ‹
› бру́чкавы (8)
(10) грацко́ўнік ‹
› бру́шка (6)
(10) рызыко́ўнік ‹
› брушнатыфо́зны (13)
(11) радзько́ўнік ‹
› брушны́ (6)
(6) ло́ўнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
