назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова бубушка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
бубу́шка мн. бубу́шкі |
Родны каго? чаго? |
бубу́шкі мн. бубу́шак |
Давальны каму? чаму? |
бубу́шцы мн. бубу́шкам |
Вінавальны каго? што? |
бубу́шку мн. бубу́шкі |
Творны кім? чым? |
бубу́шкай, бубу́шкаю мн. бубу́шкамі |
Месны у кім? у чым? |
бубу́шцы мн. бубу́шках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дзе двое сварацца, там трэці карыстае.
Да жанчыны яго мары я трошачкі не дамаўчала.
bubuška — беларуская лацінка
Слова бубушка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік бубушка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове бувальніца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› бубо́нны (7)
(9) бала́бушка ‹
› бубу́хкаць (9)
(7) рабу́шка ‹
› бубу́хнуць (9)
(10) балайбу́шка ‹
› бубча́ць (7)
(5) ву́шка ‹
› бубянцо́вы (9)
(11) берагаву́шка ‹
› бува́льніца (10)
(9) бакаву́шка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.