назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова рабушка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
рабу́шка мн. рабу́шкі |
Родны каго? чаго? |
рабу́шкі мн. рабу́шак |
Давальны каму? чаму? |
рабу́шцы мн. рабу́шкам |
Вінавальны каго? што? |
рабу́шку мн. рабу́шак |
Творны кім? чым? |
рабу́шкай, рабу́шкаю мн. рабу́шкамі |
Месны у кім? у чым? |
рабу́шцы мн. рабу́шках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто ўлетку цяньку шукае, той узімку галадае.
— Мо пойдзем на шпацыр?
— Не магу, у мяне ўсё баліць.
— Пасля чаго?
— Пасля трыццаці.
rabuška — беларуская лацінка
Слова рабушка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік рабушка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове рабфак + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› рабу́ха (6)
(8) панчо́шка ‹
› рабу́ха (6)
(9) паўвяршка́ ‹
› Рабухін (7)
(9) бала́бушка ‹
› рабфа́к (6)
(10) балайбу́шка ‹
› рабфа́кавец (10)
(7) бубу́шка ‹
› рабфа́каўка (10)
(5) ву́шка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.