STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова вантробіна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
вантро́біна мн. вантро́біны |
| Родны каго? чаго? |
вантро́біны мн. вантро́бін |
| Давальны каму? чаму? |
вантро́біне мн. вантро́бінам |
| Вінавальны каго? што? |
вантро́біну мн. вантро́біны |
| Творны кім? чым? |
вантро́бінай, вантро́бінаю мн. вантро́бінамі |
| Месны у кім? у чым? |
вантро́біне мн. вантро́бінах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
хадзі́ць як дунду́к — пра насупленага, няскладнага, непаваротлівага чалавека
хто такі дундук?— Чаму ты спазніўся?
— Позна выйшаў з дому.
— А раней нельга было выйсці?
— Ужо позна было раней выходзіць.
vantrobina — беларуская лацінка
Слова вантробіна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вантробіна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вантробы + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вантрабя́нка (11)
(8) худо́біна ‹
› вантрабя́ны (10)
(9) каўдо́біна ‹
› вантро́ба (8)
(9) хваро́біна ‹
› вантро́бісты (11)
(9) нутро́біна ‹
› вантро́бісты (11)
(7) асо́біна ‹
› вантро́бны (9)
(10) трушчо́біна ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
самоклеящиеся обои — самаклейныя шпале́ры