STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова асобіна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
асо́біна мн. асо́біны |
| Родны каго? чаго? |
асо́біны мн. асо́бін |
| Давальны каму? чаму? |
асо́біне мн. асо́бінам |
| Вінавальны каго? што? |
асо́біну мн. асо́бін |
| Творны кім? чым? |
асо́бінай, асо́бінаю мн. асо́бінамі |
| Месны у кім? у чым? |
асо́біне мн. асо́бінах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Чужое ўзяць — сваё згубіць.
Не бяры чужога: аддасі сваё.
Ты па чужое, а чорт па тваё.
Спачатку навукоўцы адпраўляюць у космас апарат з каардынатамі нашай планеты, а потым бегаюць з крыкамі ДА НАС ЛЯЦЯЦЬ ЧУЖЫНЦЫ.
asobina — беларуская лацінка
Слова асобіна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік асобіна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове асобка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› асо́басны (8)
(9) хваро́біна ‹
› асобаўпаўнава́жаны (17)
(10) вантро́біна ‹
› асобаўпаўнава́жаны (17)
(9) нутро́біна ‹
› асо́біста (8)
(10) трушчо́біна ‹
› асо́бісты (8)
(7) гарбі́на ‹
› асо́бісты (8)
(7) тарбі́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
