ў
і
асобаўпаўнава́жаны — прыметнік асо́біста — прыслоўе
канцэпт

асобіна

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова асобіна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
асо́біна

мн.  асо́біны
Родны
каго? чаго?
асо́біны

мн.  асо́бін
Давальны
каму? чаму?
асо́біне

мн.  асо́бінам
Вінавальны
каго? што?
асо́біну

мн.  асо́бін
Творны
кім? чым?
асо́бінай, асо́бінаю

мн.  асо́бінамі
Месны
у кім? у чым?
асо́біне

мн.  асо́бінах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

аніга́дкі
1. Хоць бы што. Нашкодзіў і анігадкі.
2. Са спакойнай душой. Ачысціць гісторыю ў браўзеры і быць анігадкі ўвесь дзень.


Ведаеце, у чым праблема з фруктамі? Яны нестабільныя. Адны яблыкі смачныя, другія нясмачныя. Адны апельсіны салодкія, другія кіслыя. А ведаеце, што заўжды стабільна смачнае? Чыпсы.

аж нос упры́сядкі

asobina — беларуская лацінка

Слова асобіна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік асобіна — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове асобка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


асо́басны (8)

(9) хваро́біна

асобаўпаўнава́жаны (17)

(10) вантро́біна

асобаўпаўнава́жаны (17)

(9) нутро́біна

асо́біста (8)

(10) трушчо́біна

асо́бісты (8)

(7) гарбі́на

асо́бісты (8)

(7) тарбі́на


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

медаль