назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова асобіна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
асо́біна мн. асо́біны |
Родны каго? чаго? |
асо́біны мн. асо́бін |
Давальны каму? чаму? |
асо́біне мн. асо́бінам |
Вінавальны каго? што? |
асо́біну мн. асо́бін |
Творны кім? чым? |
асо́бінай, асо́бінаю мн. асо́бінамі |
Месны у кім? у чым? |
асо́біне мн. асо́бінах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
аніга́дкі
1. Хоць бы што. Нашкодзіў і анігадкі.
2. Са спакойнай душой. Ачысціць гісторыю ў браўзеры і быць анігадкі ўвесь дзень.
Ведаеце, у чым праблема з фруктамі? Яны нестабільныя. Адны яблыкі смачныя, другія нясмачныя. Адны апельсіны салодкія, другія кіслыя. А ведаеце, што заўжды стабільна смачнае? Чыпсы.
аж нос упры́сядкіasobina — беларуская лацінка
Слова асобіна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік асобіна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове асобка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› асо́басны (8)
(9) хваро́біна ‹
› асобаўпаўнава́жаны (17)
(10) вантро́біна ‹
› асобаўпаўнава́жаны (17)
(9) нутро́біна ‹
› асо́біста (8)
(10) трушчо́біна ‹
› асо́бісты (8)
(7) гарбі́на ‹
› асо́бісты (8)
(7) тарбі́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.