назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова вільчак
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
вільча́к мн. вільчакі́ |
Родны каго? чаго? |
вільчака́ мн. вільчако́ў |
Давальны каму? чаму? |
вільчаку́ мн. вільчака́м |
Вінавальны каго? што? |
вільча́к мн. вільчакі́ |
Творны кім? чым? |
вільчако́м мн. вільчака́мі |
Месны у кім? у чым? |
вільчаку́ мн. вільчака́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Вось на свеце як бывае: хто працуе, той і мае.
— Скарнік, ты, несумнеўна, самы нікчэмны слоўнік з усіх, пра якія я чуў.
— Але вы пра мяне чулі.
viĺčak — беларуская лацінка
Слова вільчак (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вільчак — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вільчура + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› Ві́льнюс (7)
(8) імбры́чак ‹
› ві́льнюскі (9)
(7) кальча́к ‹
› ві́льцы (6)
(7) чальча́к ‹
› вільчако́вы (10)
(7) пільча́к ‹
› ві́льчаста (9)
(7) Пільчак ‹
› вільча́сты (9)
(8) стульча́к ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Проста даеў салату.