назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова віншоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
віншо́ўка мн. віншо́ўкі |
Родны каго? чаго? |
віншо́ўкі мн. віншо́вак |
Давальны каму? чаму? |
віншо́ўцы мн. віншо́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
віншо́ўку мн. віншо́ўкі |
Творны кім? чым? |
віншо́ўкай, віншо́ўкаю мн. віншо́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
віншо́ўцы мн. віншо́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
(а) бо́жухна! (у значэнні выклічніка) — выказвае здзіўленне, радасць, абурэнне і пад.
Калі не мы, то не мы.
Хто не рызыкуе, той не рызыкуе.vinšoŭka — беларуская лацінка
Слова віншоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік віншоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове віншоўнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› віншава́нне (10)
(9) хрушчо́ўка ‹
› віншава́цца (10)
(8) скашо́ўка ‹
› віншава́ць (9)
(7) цішо́ўка ‹
› віншо́ўнік (9)
(8) маршо́ўка ‹
› віншо́ўны (8)
(7) яршо́ўка ‹
› віньетава́нне (12)
(9) папушо́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
✔ Нічога-мейкер (гультай-менеджар)