ў
і
віншава́ць — дзеяслоў віншо́ўнік — назоўнік
канцэпт

віншоўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова віншоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
віншо́ўка

мн.  віншо́ўкі
Родны
каго? чаго?
віншо́ўкі

мн.  віншо́вак
Давальны
каму? чаму?
віншо́ўцы

мн.  віншо́ўкам
Вінавальны
каго? што?
віншо́ўку

мн.  віншо́ўкі
Творны
кім? чым?
віншо́ўкай, віншо́ўкаю

мн.  віншо́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
віншо́ўцы

мн.  віншо́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

(а) бо́жухна! (у значэнні выклічніка) — выказвае здзіўленне, радасць, абурэнне і пад.


Калі не мы, то не мы.

Хто не рызыкуе, той не рызыкуе.

vinšoŭka — беларуская лацінка

Слова віншоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік віншоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове віншоўнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


віншава́нне (10)

(9) хрушчо́ўка

віншава́цца (10)

(8) скашо́ўка

віншава́ць (9)

(7) цішо́ўка

віншо́ўнік (9)

(8) маршо́ўка

віншо́ўны (8)

(7) яршо́ўка

віньетава́нне (12)

(9) папушо́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

гультай-менеджар, нічога-мейкер

✔ Нічога-мейкер (гультай-менеджар)