ў
і
выкара́бквацца — дзеяслоў вы́каранены — прыметнік
канцэпт

выкараненне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова выкараненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
выкаране́нне

мн.  выкаране́нні
Родны
каго? чаго?
выкаране́ння

мн.  выкаране́нняў
Давальны
каму? чаму?
выкаране́нню

мн.  выкаране́нням
Вінавальны
каго? што?
выкаране́нне

мн.  выкаране́нні
Творны
кім? чым?
выкаране́ннем

мн.  выкаране́ннямі
Месны
у кім? у чым?
выкаране́нні

мн.  выкаране́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Кепскае адразу відаць, а добрае ўбачыць трэба.


— Зося, чаму вы пачалі граць на піяніна?
— У мяне са скрыпкі піва падала…

дык вось чаму ў слоўніках трапляецца фартэп'яна праз апостраф

vykaraniennie — беларуская лацінка

Слова выкараненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік выкараненне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове выкарастанне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


выкапнё́вы (9)

(11) абкаране́нне

вы́карабкацца (12)

(11) адкаране́нне

выкара́бквацца (13)

(10) укаране́нне

вы́каранены (10)

(11) самаране́нне

вы́каранены (10)

(9) паране́нне

вы́караніцца (11)

(9) таране́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

больш упэўненасці