назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова выкараненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
выкаране́нне мн. выкаране́нні |
| Родны каго? чаго? |
выкаране́ння мн. выкаране́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
выкаране́нню мн. выкаране́нням |
| Вінавальны каго? што? |
выкаране́нне мн. выкаране́нні |
| Творны кім? чым? |
выкаране́ннем мн. выкаране́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
выкаране́нні мн. выкаране́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Кепскае адразу відаць, а добрае ўбачыць трэба.
— Зося, чаму вы пачалі граць на піяніна?
— У мяне са скрыпкі піва падала…
vykaraniennie — беларуская лацінка
Слова выкараненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік выкараненне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове выкарастанне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› выкапнё́вы (9)
(11) абкаране́нне ‹
› вы́карабкацца (12)
(11) адкаране́нне ‹
› выкара́бквацца (13)
(10) укаране́нне ‹
› вы́каранены (10)
(11) самаране́нне ‹
› вы́каранены (10)
(9) паране́нне ‹
› вы́караніцца (11)
(9) таране́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.