STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова абкараненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
абкаране́нне мн. абкаране́нні |
| Родны каго? чаго? |
абкаране́ння мн. абкаране́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
абкаране́нню мн. абкаране́нням |
| Вінавальны каго? што? |
абкаране́нне мн. абкаране́нні |
| Творны кім? чым? |
абкаране́ннем мн. абкаране́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
абкаране́нні мн. абкаране́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не мела баба клопату — купіла парася.
Не меў Саўка клопату, дык жонку ўзяў.
Крыўдна, калі ты ў цудоўнай спартыўнай форме, а яна на табе не зашпільваецца.
abkaraniennie — беларуская лацінка
Слова абкараненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік абкараненне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове абкат + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› абка́пванне (10)
(11) забаране́нне ‹
› абка́пвацца (10)
(9) варане́нне ‹
› абка́пваць (9)
(11) закаране́нне ‹
› абкаранё́ны (10)
(11) адкаране́нне ‹
› абкарміцца (10)
(10) укаране́нне ‹
› абкармі́ць (9)
(11) выкаране́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Зюзя — бог маразоў (гл. Карачун).
Кароль ночы — персанаж з «Гульні тронаў».