STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова закараненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
закаране́нне мн. закаране́нні |
| Родны каго? чаго? |
закаране́ння мн. закаране́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
закаране́нню мн. закаране́нням |
| Вінавальны каго? што? |
закаране́нне мн. закаране́нні |
| Творны кім? чым? |
закаране́ннем мн. закаране́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
закаране́нні мн. закаране́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Што было, даўно на мора сплыло.
Старасць — гэта калі чалавек стамляецца жыць.
zakaraniennie — беларуская лацінка
Слова закараненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік закараненне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове закарваш + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› закаране́ласць (13)
(7) ране́нне ‹
› закаране́лы (10)
(11) забаране́нне ‹
› закаране́лы (10)
(9) варане́нне ‹
› закаране́ць (10)
(11) абкаране́нне ‹
› закаранё́насць (13)
(11) адкаране́нне ‹
› закарапу́зіцца (13)
(10) укаране́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Мазыр