назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова адкараненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
адкаране́нне мн. адкаране́нні |
Родны каго? чаго? |
адкаране́ння мн. адкаране́нняў |
Давальны каму? чаму? |
адкаране́нню мн. адкаране́нням |
Вінавальны каго? што? |
адкаране́нне мн. адкаране́нні |
Творны кім? чым? |
адкаране́ннем мн. адкаране́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
адкаране́нні мн. адкаране́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
З сваёю цаною на кірмаш не едуць.
У чужой бажніцы свечкі не папраўляй.
— Мілая, ты пакрыўдзілася?
— Не.
— А дзе мой ручнік?
— На швабры.
adkaraniennie — беларуская лацінка
Слова адкараненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік адкараненне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове адкаркоўванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› адкапы́ліць (10)
(9) варане́нне ‹
› адкапы́льваць (12)
(11) закаране́нне ‹
› адкараго́дзіць (13)
(11) абкаране́нне ‹
› адкара́скацца (12)
(10) укаране́нне ‹
› адкара́сквацца (13)
(11) выкаране́нне ‹
› адкаркава́ны (11)
(11) самаране́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Віцебск