ў
і
укаране́лы — прыметнік укаране́ць — дзеяслоў
канцэпт

укараненне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова укараненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
укаране́нне

мн.  укаране́нні
Родны
каго? чаго?
укаране́ння

мн.  укаране́нняў
Давальны
каму? чаму?
укаране́нню

мн.  укаране́нням
Вінавальны
каго? што?
укаране́нне

мн.  укаране́нні
Творны
кім? чым?
укаране́ннем

мн.  укаране́ннямі
Месны
у кім? у чым?
укаране́нні

мн.  укаране́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Прыйдзе тая нядзеля, што будзе і маё вяселле.

а пакуль што толькі #нюдзеля

не абдрукоўка і не адрукоўка — друмылка !

пагуглі !

ukaraniennie — беларуская лацінка

Слова укараненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік укараненне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове укараняльнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


укаранава́ны (11)

(11) закаране́нне

укаранава́ць (11)

(11) абкаране́нне

укаране́лы (9)

(11) адкаране́нне

укаране́ць (9)

(11) выкаране́нне

укаранё́насць (12)

(11) самаране́нне

укаранё́ны (9)

(9) паране́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

адкладаў на заўтра