назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова вядзьмарка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
вядзьма́рка мн. вядзьма́ркі |
| Родны каго? чаго? |
вядзьма́ркі мн. вядзьма́рак |
| Давальны каму? чаму? |
вядзьма́рцы мн. вядзьма́ркам |
| Вінавальны каго? што? |
вядзьма́рку мн. вядзьма́рак |
| Творны кім? чым? |
вядзьма́ркай, вядзьма́ркаю мн. вядзьма́ркамі |
| Месны у кім? у чым? |
вядзьма́рцы мн. вядзьма́рках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як анучаю па зубах — сказаць каму-н. што-н. непрыемнае
— Здаецца, вы сказалі, што я вядзьмарка, старая баба, качарга і змяя, — ці праўда гэта?
— Гэта праўда, але я гэтага не казаў.
viadźmarka — беларуская лацінка
Слова вядзьмарка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вядзьмарка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вядзьмарства + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вядзьма́к (8)
(6) хма́рка ‹
› вядзьма́р (8)
(8) по́хмарка ‹
› вядзьма́ранне (12)
(9) карчма́рка ‹
› вядзьма́рскі (11)
(7) рэма́рка ‹
› вядзьма́рства (12)
(10) дойчэма́рка ‹
› вядзьма́рчын (11)
(8) кля́марка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.