назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова вярста
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
вярста́ мн. вёрсты, (2, 3, 4) вярсты́ |
Родны каго? чаго? |
вярсты́ мн. вё́рст, вёрстаў |
Давальны каму? чаму? |
вярсце́ мн. вёрстам |
Вінавальны каго? што? |
вярсту́ мн. вёрсты, (2, 3, 4) вярсты́ |
Творны кім? чым? |
вярсто́й, вярсто́ю мн. вёрстамі |
Месны у кім? у чым? |
вярсце́ мн. вёрстах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Лепей сем разоў змарыцца, як адзін раз пасварыцца.
Калі вы апынуліся ў лесе і не ведаеце, куды ісці — ідзіце дадому.
viarsta — беларуская лацінка
Слова вярста (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вярста — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вярстак + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вяро́ўка (7)
(16) гіпергіперпро́ста ‹
› вяро́ўчаны (9)
(8) няпро́ста ‹
› вяро́ўчына (9)
(7) бяро́ста ‹
› вярста́к (7)
(7) рабу́ста ‹
› вярста́льнік (11)
(5) гу́ста ‹
› вярста́льніца (12)
(7) загу́ста ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.