дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне
праспрагаць дзеяслоў асуджаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск
словаформы |
|
---|---|
Пачатковая форма |
асуджа́ць |
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць? |
я асуджа́ю мы асуджа́ем ты асуджа́еш вы асуджа́еце ён, яна, яно асуджа́е яны асуджа́юць |
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі? |
ж.
асуджа́ла
м. асуджа́ў н. асуджа́ла мн. асуджа́лі |
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце? |
ты асуджа́й вы асуджа́йце |
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы? |
асуджа́ючы |
скарбніца
Язык ходзіць, як мянташка па касе.
пра балбатлівага чалавекаНе важна, колькі пражыў — важна ЯК.
asudžać — беларуская лацінка
Слова асуджаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове асуджвацца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› асу́джаны (8)
(9) зблуджа́ць ‹
› асу́джаны (8)
(9) зануджа́ць ‹
› асуджа́цца (9)
(8) знуджа́ць ‹
› асу́джвацца (10)
(9) засуджа́ць ‹
› асу́джваць (9)
(9) адсуджа́ць ‹
› асуджэ́нка (9)
(10) рассуджа́ць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.