ў
і
асуджа́цца — дзеяслоў асу́джвацца — дзеяслоў
канцэпт

асуджаць

гэта

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў асуджаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

словаформы
Пачатковая форма
асуджа́ць
Цяперашні час
1-я асоба:
я што раблю?
мы што робім?
2-я асоба:
ты што робіш?
вы што робіце?
3-я асоба:
ён-яна-яно што робіць?
яны што робяць?
я  асуджа́ю
мы  асуджа́ем

ты  асуджа́еш
вы  асуджа́еце

ён, яна, яно  асуджа́е
яны  асуджа́юць
Прошлы час
што рабіла?
што рабіў?
што рабілі?
ж.  асуджа́ла
м.  асуджа́ў
н.  асуджа́ла

мн.  асуджа́лі
Загадны лад
2-я асоба:
ты што рабі?
вы што рабіце?
ты  асуджа́й
вы  асуджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяперашні час:
што робячы?
асуджа́ючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Язык ходзіць, як мянташка па касе.

пра балбатлівага чалавека

Не важна, колькі пражыў — важна ЯК.


asudžać — беларуская лацінка

Слова асуджаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове асуджвацца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


асу́джаны (8)

(9) зблуджа́ць

асу́джаны (8)

(9) зануджа́ць

асуджа́цца (9)

(8) знуджа́ць

асу́джвацца (10)

(9) засуджа́ць

асу́джваць (9)

(9) адсуджа́ць

асуджэ́нка (9)

(10) рассуджа́ць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

усё жыццё ў пяці бутэльках