ў
і
дубі́ца — назоўнік дубі́ць — дзеяслоў
канцэпт

дубіцца

гэта

дзеяслоў
незакончанае трыванне
непераходны
зваротны
2-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў дубіцца
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

словаформы
Пачатковая форма
дубі́цца
Цяперашні час
1-я асоба:
я што раблю?
мы што робім?
2-я асоба:
ты што робіш?
вы што робіце?
3-я асоба:
ён-яна-яно што робіць?
яны што робяць?
я  дублю́ся
мы  ду́бімся

ты  ду́бішся
вы  ду́біцеся

ён, яна, яно  ду́біцца
яны  ду́бяцца
Прошлы час
што рабіла?
што рабіў?
што рабілі?
ж.  дубі́лася
м.  дубі́ўся
н.  дубі́лася

мн.  дубі́ліся
Загадны лад
2-я асоба:
ты што рабі?
вы што рабіце?
ты  дубі́ся
вы  дубі́цеся
Дзеепрыслоўе
цяперашні час:
што робячы?
ду́бячыся

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

На дзень вяселле, а навек мучэнне.


Панядзелак, аўторак і пятніца лічыліся нешчаслівымі днямі для сватання. У гэтыя дні ў сваты не ездзілі.


dubicca — беларуская лацінка

Слова дубіцца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове дубіць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дубі́нка (7)

(8) згубі́цца

дубі́нушка (9)

(10) разгубі́цца

дубі́ца (6)

(10) прыгу́біцца

дубі́ць (6)

(9) падубіцца

дубі́чыць (8)

(9) вы́дубіцца

дубка́ (5)

(7) зубі́цца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Хацелі б тут жыць?

Хацелі б тут жыць?