назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова глыканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
глы́канне мн. глы́канні |
Родны каго? чаго? |
глы́кання мн. глы́канняў |
Давальны каму? чаму? |
глы́канню мн. глы́канням |
Вінавальны каго? што? |
глы́канне мн. глы́канні |
Творны кім? чым? |
глы́каннем мн. глы́каннямі |
Месны у кім? у чым? |
глы́канні мн. глы́каннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не чапай сабаку, ён і гаўкаць не будзе.
Старасць — гэта калі чалавек стамляецца жыць.
hlykannie — беларуская лацінка
Слова глыканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік глыканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове глымзанне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› глыжэ́ўе (7)
(7) зы́канне ‹
› глы́за (5)
(8) бзы́канне ‹
› глы́к (4)
(7) лы́канне ‹
› глы́каць (7)
(10) курлы́канне ‹
› глы́кнуць (8)
(10) мурлы́канне ‹
› глы́м (4)
(10) турлы́канне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.