ў
і
глы́к — назоўнік глы́каць — дзеяслоў
канцэпт

глыканне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова глыканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
глы́канне

мн.  глы́канні
Родны
каго? чаго?
глы́кання

мн.  глы́канняў
Давальны
каму? чаму?
глы́канню

мн.  глы́канням
Вінавальны
каго? што?
глы́канне

мн.  глы́канні
Творны
кім? чым?
глы́каннем

мн.  глы́каннямі
Месны
у кім? у чым?
глы́канні

мн.  глы́каннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не чапай сабаку, ён і гаўкаць не будзе.


Старасць — гэта калі чалавек стамляецца жыць.


hlykannie — беларуская лацінка

Слова глыканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік глыканне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове глымзанне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


глыжэ́ўе (7)

(7) зы́канне

глы́за (5)

(8) бзы́канне

глы́к (4)

(7) лы́канне

глы́каць (7)

(10) курлы́канне

глы́кнуць (8)

(10) мурлы́канне

глы́м (4)

(10) турлы́канне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Джон Конар назірае