назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова зыканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
зы́канне мн. зы́канні |
| Родны каго? чаго? |
зы́кання мн. зы́канняў |
| Давальны каму? чаму? |
зы́канню мн. зы́канням |
| Вінавальны каго? што? |
зы́канне мн. зы́канні |
| Творны кім? чым? |
зы́каннем мн. зы́каннямі |
| Месны у кім? у чым? |
зы́канні мн. зы́каннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
латру́га
1. гультай, лайдак, абібок, лодар; цяльпук
2. п'яніца, алкаголік, выпівака, жлукта, мачыляпа, (?) п'янчэла
Не айцішачка, а айці-шляхта.
zykannie — беларуская лацінка
Слова зыканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зыканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зыкаўка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зы́знуцца (8)
(7) ды́канне ‹
› зы́знуць (7)
(10) кулды́канне ‹
› зы́к (3)
(7) жы́канне ‹
› зы́каўка (7)
(8) бзы́канне ‹
› зы́каць (6)
(7) лы́канне ‹
› зыклі́васць (10)
(8) глы́канне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.