назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова зыкаўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
зы́каўка мн. зы́каўкі |
| Родны каго? чаго? |
зы́каўкі мн. зы́кавак |
| Давальны каму? чаму? |
зы́каўцы мн. зы́каўкам |
| Вінавальны каго? што? |
зы́каўку мн. зы́кавак |
| Творны кім? чым? |
зы́каўкай, зы́каўкаю мн. зы́каўкамі |
| Месны у кім? у чым? |
зы́каўцы мн. зы́каўках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
працаваць (рабіць), як чорны вол — рабіць не складаючы рук
— Мама, ён жа стары!
— А ты шо, новая?
zykaŭka — беларуская лацінка
Слова зыкаўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зыкаўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зыклівасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зы́знуць (7)
(8) сту́каўка ‹
› зы́к (3)
(8) пы́хкаўка ‹
› зы́канне (7)
(8) дашкаўка ‹
› зы́каць (6)
(10) пстры́каўка ‹
› зыклі́васць (10)
(8) пшы́каўка ‹
› зыклі́вы (7)
(7) зэ́каўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.