назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова пстрыкаўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пстры́каўка мн. пстры́каўкі |
Родны каго? чаго? |
пстры́каўкі мн. пстры́кавак |
Давальны каму? чаму? |
пстры́каўцы мн. пстры́каўкам |
Вінавальны каго? што? |
пстры́каўку мн. пстры́кавак |
Творны кім? чым? |
пстры́каўкай, пстры́каўкаю мн. пстры́каўкамі |
Месны у кім? у чым? |
пстры́каўцы мн. пстры́каўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Гуляй, ды працу знай.
— Тася, ты мне падабаешся.
— Вацусь, у цябе вельмі добры густ, але вельмі дрэнныя шансы.
pstrykaŭka — беларуская лацінка
Слова пстрыкаўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пстрыкаўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пстрыкун + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пстры́к (6)
(8) пы́хкаўка ‹
› пстры́канне (10)
(8) дашкаўка ‹
› пстрыка́ты (9)
(7) зы́каўка ‹
› пстры́кацца (10)
(8) пшы́каўка ‹
› пстры́каць (9)
(7) зэ́каўка ‹
› пстрыкнуцца (11)
(5) ла́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.